Alfred J. Palla CZY JEZUS URODZIŁ SIĘ 25 GRUDNIA? Żyjemy już w 2008 roku! Herod rozkazał zabić wszystkie dzieci w Betlejem, kiedy dowiedział się o narodzinach Chrystusa (Mt.2:16). Problem w tym, że król ten zmarł w 4 roku... przed Chrystusem. Jak Herod mógł umrzeć 4 lata przed poczštkiem ery, którš datujemy od narodzin Jezusa? Błšd w Nowym Testamencie czy też w rachubie czasu? Herod Wielki zmarł w marcu roku 4 p.n.e., gdyż 13 marca tego roku nastšpiło odnotowane przez Józefa Flawiusza zaćmienie słońca. [1] Jezus urodził się za życia tego króla, a więc zapewne 5 lat przed naszš erš, czy jak zwyklimy mówić przed Chrystusem! Różnica ta ma banalnš przyczynę. Otóż w 562 roku cesarz Justynian Wielki zlecił mnichowi Dionizemu Małemu przeliczyć lata, bioršc za punkt odniesienia datę narodzin Jezusa, zamiast tradycyjnš datę założenia Rzymu (753 r. p.n.e.). Dionizy Mały, przeliczajšc te lata na erę chrzecijańskš, pomylił się o 4 lata. Jezus faktycznie narodził się w 5 roku p.n.e., zapewne jesieniš. Wskazuje na to między innymi ciekawa zapowied proroka Daniela (Dn.9:24-27), według której Mesjasz miał rozpoczšć swojš działalnoć na jesieni 27 roku n.e., majšc około 30 lat (Łk.3:23), co zgadza się z datš narodzin na jesieni 5 roku p.n.e., jeli wemiemy pod uwagę brak roku zerowego, a także to, że matematycznie jesień roku 27 n.e., to 263, a jesień roku 5 p.n.e. to 43. Niedługo będziemy obchodzić rok 2003, ale gdyby liczyć lata od faktycznego roku narodzin Jezusa, to byłby to już rok 2008! Dlaczego Jezus nie urodził się w grudniu? Jezus nie urodził się 25 grudnia, choć wielu obchodzi ten dzień jako Boże Narodzenie. Wskazuje na to m.in. sprawozdanie Ewangelii mówišce, że w czasie narodzin Jezusa w Betlejem byli w tej krainie pasterze w polu czuwajšcy i trzymajšcy nocne straże nad stadem swoim (Łk.2:8). Wyklucza to okres od listopada do lutego, kiedy pasterze trzymali owce pod dachem, ze względu na chłód i deszcze pory zimowej. Biblia nie wspomina o dacie narodzin Jezusa. Pierwsza wzmianka o 25 grudnia jako Bożym Narodzeniu, pochodzi dopiero z IV wieku (336 rok). Kociół przyjšł tę datę pod wpływem rzesz nie w pełni nawróconych pogan, wchodzšcych w jego szeregi, gdy chrzecijaństwo stało się religiš państwowš w Imperium Rzymskim, a zatem bardziej opłacało się być chrzecijaninem. W dniu 25 grudnia następuje zimowe przesilenie, kiedy dzień jest najkrótszy, a słońce najsłabsze. Poganie więcili go na pamištkę narodzin Zeusa, czczonego z boginiš matkš Reš. Rzymskim odpowiednikiem Zeusa był Jowisz, syn Saturna, uważanego (tak jak grecki Kronos) za okrutnego ojca wszystkich czczonych przez ludzi bogów. Ku jego czci obchodzono saturnalia w dniach 17-24 grudnia. Zaraz po nich następował 25 grudnia - dzień narodzin boga słońca, czczonego przez Rzymian, jako dies natalis Solis Invictis, a więc dzień niepokonanego boga słońca. Do czcicieli tego boga (Sol Invictis) należała rodzina cesarza Konstantyna, który po swoim połowicznym nawróceniu, przemianował przypadajšce na 25 grudnia pogańskie więto na Boże Narodzenie, próbujšc pogodzić chrzecijaństwo z pogaństwem. Spotkało się to z aprobatš Kocioła, którego przywódcy pragnęli schrystianizować pogaństwo, choć stało się na odwrót. Data 25 grudnia nie ma też wsparcia w symbolice starotestamentowych wišt. W zwišzku z tym, że wszystkie ważne wydarzenia w życiu i służbie Chrystusa harmonizowały z symbolikš tych wišt, nie można wykluczyć, że podobnie jest z Jego narodzinami. więtem, które zapowiadało, że Mesjasz przyjdzie i zamieszka z ludmi w ich skromnych domkach, było więto Szałasów, które potocznie zwano Okresem Wielkiej Radoci i więtem Narodów. Czy przypadkiem tych słów użył anioł Gabriel zapowiadajšc narodziny Mesjasza: Oto zwiastuję wam wielkš radoć, która będzie udziałem narodów? (Łk.2:10). We wczesnochrzecijańskiej literaturze narodziny Mesjasza widziano w typologii więta Szałasów, które przypadało na jesienne miesišce (wrzesień/padziernik). [2] Symbolika tego więta wskazywała na Mesjasza, podobnie jak Jego prorocze imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami (Mt.1:23). Pielgrzymi w czasie tego więta piewali Psalm, który wišże ceremonie więta Szałasów z nadejciem Mesjasza: Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana! Błogosławimy wam z domu Pańskiego. Pan jest Bogiem, On nas owieca. Zawišżcie korowód z gałšzkami aż do narożników ołtarza! (Ps.118:26-27). [3] Chrystus rozpoczšł służbę w wieku około 30 lat (Łk.3:23), a trwała ona 3.5 roku, gdyż Ewangelia wg Jana wspomina o trzech więtach Paschy obchodzonych w cišgu publicznej służby Jezusa. Wynika z tego, że trwała ona 3.5 roku, a zatem Jezus umarł w wieku 33.5 lat. Wiemy, że zmarł w więto Paschy, które przypadało na wiosnę (marzec/kwiecień). Jeli od tej wiosny cofniemy się o 33.5 roku, to dojdziemy nie do 25 grudnia, lecz do jesiennego więta Szałasów, które przypadało na wrzesień lub padziernik. Z powyższego obliczenia wynika, że Jezus przyszedł na wiat we wrzeniu lub padzierniku. Wskazuje na to także wizyta Marii, która była w pierwszych dniach cišży u swej krewnej Elżbiety, która była w 6 miesišcu cišży (Łk.1:41-42). Wizyta miała miejsce na przełomie grudnia i stycznia. Skšd to wiemy? Otóż anioł zapowiedział Zachariaszowi, że jego żona poczęła syna, któremu ma dać na imię Jan (Łk.1:13). Pełnił on wtedy służbę w wištyni (Łk.1:5), a należał do zmiany Abiasza (Łk.1:5), a więc 8. z 24 zmian (1Kn.24:10). Zgodnie z Talmudem każda z nich służyła tydzień, poczšwszy od poczštku roku wištynnego, który wypadał na przełom marca lub poczštek kwietnia. Zmiana Abiasza kończyła służbę w drugiej połowie czerwca. Zachariasz, ojciec Jana Chrzciciela dowiedział się więc w czerwcu, że jego żona poczęła. Szóstym miesišcem cišży Elżbiety był więc grudzień. Anioł, który zapowiedział Marii Pannie, że pocznie Mesjasza, wyjawił jej, że Elżbieta jest w 6 miesišcu cišży (Łk.1:36). Szósty miesišc cišży Elżbiety przypadał na grudzień, a więc Maria Panna poczęła w grudniu. W dziewięć miesięcy póniej, a więc we wrzeniu, a najdalej w padzierniku, urodziła Jezusa. Na to, że Jezus urodził się we wrzeniu lub padzierniku wskazuje też fakt, że było to podczas spisu ludnoci nakazanego przez Rzymian (Łk.2:1-3), którzy byli znani z przeprowadzania ich tak, aby nie zakłócały zwyczajów i rytmu pracy miejscowej ludnoci. Wczesna jesień byłaby najlepszym okresem, gdyż spis nie odcišgałby ludzi od pracy, ani nie narażał na podróż w zimie. Spis po żniwach był tym bardziej prawdopodobny, że Żydzi udawali się wtedy do wištyni na siedmiodniowe więto Szałasów. Z Jerozolimy do Betlejem było blisko, dlatego oba miasta były podczas więta Szałasów przepełnione pielgrzymami, co zgadza się ze sprawozdaniem Ewangelii, że Józef nie mógł znaleć miejsca na nocleg dla ciężarnej Marii (Łk.2:7). Z biblijnego punktu widzenia ważniejszš od daty narodzin Jezusa była data rozpoczęcia Jego działalnoci mesjańskiej. Wskazał na niš prorok Daniel, zapowiadajšc, że Chrystus rozpocznie swojš działalnoć po 69 tygodniach lat (483 lat) od wydania dekretu o odbudowie wištyni (Dn.9:25-26), a zakończy jš 3.5 roku póniej (Dn.9:27). Dekret o odbudowie wištyni, który w pełni wszedł w życie wydał perski król Artakserkses I (464-424) jesieniš 457 r. p.n.e. (Ezd.7:7). [4] Liczšc 483 lata od 457 r. p.n.e. dochodzimy do 27 roku n.e. Na jesieni tego roku Jezus został namaszczony na Mesjasza (Mt.3:16-17). Miał wówczas około 30 lat (Łk.3:23). Potwierdza to, że Jezus urodził się jesieniš 5 r. p.n.e., rozpoczšł działalnoć mesjańskš jesieniš 27 r. n.e., a zakończył jš w 3.5 roku póniej w więto Paschy, a więc na wiosnę 31 roku, dokładnie jak zapowiedział prorok Daniel (Dn.9:27). Jezus nie urodził się 25 grudnia, a dzień ten był w starożytnoci pogańskim więtem. Czy znaczy to jednak, że tradycja wspominania w tym dniu narodzin Mesjasza jest zła? Mylę, że nie. Nie wszystkie pozabiblijne tradycje sš złe same w sobie. Z chrzecijańskiego punktu widzenia, lepiej, że wiat wspomina o przyjciu Chrystusa w grudniu, niż gdyby nie miał tego robić wcale. Biblista i historyk dr Alfred J. Palla jest autorem ksišżek "Skarby wištyni" i "Sekrety Biblii" Przypisy: 1. Józef Flawiusz, Dawne dzieje Izraela, 17, 4:4. 2. Grzegorz z Nissy, Psychnazomena, Psalm 118:27, cyt. w: Samuele Bacchiocchi, God's Festivals in Scripture and History, t. 2, s. 243. 3. Obecnoć mesjańskich wersetów (Ps.118), które zachowały się w liturgii Mszy Bożonarodzeniowej w Kociele katolickim potwierdza, że we wczesnych wiekach jeszcze widziano zwišzek między jesiennym więtem Szałasów, a narodzinami Mesjasza. 4. Dekretów perskich w sprawie odbudowy Jerozolimy i jej murów było kilka, ale w pełni został wprowadzony w życie dopiero ten wydany przez Artakserksesa I w 457 roku p.n.e. ======================================================= (c) 2002 Chrzecijański Serwis NADZIEJA.PL Wszelkie prawa zastrzeżone. NADZIEJA.PL Sp. z o.o., 1 Maja 39, 05-807 Podkowa Lena http://nadzieja.pl, e-mail: redakcja@nadzieja.pl =======================================================